Irene Verwater –
de moderne oervrouw
Lief kind, we zien jou.
Kindfluisteren
Soms heb je al van alles geprobeerd, maar blijft je kind niet lekker in zijn of haar vel zitten. Of zie je gedrag waar je je zorgen om maakt. En hoe graag wil je dan kunnen doen wat hij/zij nodig heeft? Hoe fijn zou het zijn, als je kind het je zou kunnen vertellen, met mij als liefdevol kanaal?
Op afstand maak ik contact met jouw kind waarbij ik ondersteund word door engelen. Terwijl ik healing doorgeef aan de chakra’s die uit balans zijn, ontvang ik boodschappen. Hij/zij laat me dingen zien, horen, ruiken of voelen die ik met veel liefde mag doorgeven aan jou. En als ik ondersteuning kan bieden met energiewerk, doe ik dat. Je kunt dan bijvoorbeeld denken aan zorgen voor een betere gronding of zijn/haar aura extra beschermen.
Resultaat
Het resultaat is dat de chakra’s van jouw kind weer in balans zijn en goed met elkaar zijn verbonden. En dat jij inzicht hebt in wat er bij hem/haar speelt en wat hij/zij daarin nodig heeft.
Na de fluistering maak ik een verslag, die ik op dezelfde dag als de fluistering met jou deel via een videocall. Er is dan alle ruimte om vragen te stellen, te sparren en te delen. Na ons gesprek, ontvang je het verslag van mij, zodat je rustig kunt teruglezen wat ik door mocht geven en daar op kunt terugvallen als dat nodig is.
Een meisje van 5 jaar
Kindfluisterfragment
Ik voel dat ze het graag goed wil doen en het allemaal wil vertellen, maar het lukt haar niet. En daar wordt ze onzeker van. Ik vertel haar: “Lieverd, je hoeft mij niets te geven. Ik zorg nu even voor jou. Voel maar lekker de warmte helemaal onderaan je rug, vlak boven je billen. Fijn voelt dat, hè? En voel maar dat er prachtige wortels uitgroeien die zo floeps de aarde ingaan. Deze wortels zijn helemaal van jou en verbinden jou met de aarde waarop we leven. Kijk er maar even naar. Hoeveel zijn het er? En hoe zien ze eruit?” Ze laat me een beeld zien dat er vier wortels met de prachtigste witte bloemen de aarde in gaan. Ik vertel haar dat ze nu verbonden is met moeder aarde en dat moeder aarde haar draagt. Als het lekkerste, zachtste matras dat er bestaat waar zij op mag liggen. En daar helemaal in mag wegzakken en voelen hoe fijn, zacht en veilig het is.
Op dat moment gaat mijn aandacht naar een baby die ik buiten hard hoor huilen. Voor haar de aanleiding om te vertellen hoe heftig ze het vond om op aarde te komen. Dat boven nog erg als haar thuis voelt en lastig kan landen hier. Ik vertel haar dat dat helemaal niet gek is, omdat daar boven uiteindelijk iedereens thuis is. En dat het juist heel mooi is dat zij dat nog zo goed weet. En dat ze daar ook altijd mee in verbinding mag blijven, maar dat ze nu ook mag voelen dat voor nu de aarde haar thuis is. Dat ze hier is om ervaringen op te doen waar ze van groeit. Dat ze hier mag spelen. En dat ze onderdeel is van een prachtige familie waar veel van haar gehouden wordt. En dat haar prachtige avontuur echt mag beginnen vanuit vertrouwen. Dat ze nu mag voelen dat dat kan, omdat ze verbonden is met moeder aarde. Ik merk dat ze in dit moment loslaat doordat ik begin te boeren. Ik vertel haar dat ik begrijp waarom ze zich zo aan mama vastklampte, omdat ze de wortels van mama nodig had om aan te verbinden. Nu voelt ze dat ze eigen wortels heeft en dat vindt ze heel cool. Ze is apetrots op haar prachtige bloemige wortels.
Ik vertel haar dat als ze het vraagt, de engelen altijd bij haar zullen zijn en dat ‘thuis’ in haar hart zit, altijd. En dat ze nu lekker kind mag zijn en lekker mag gaan spelen. Ik zie haar voor me, buiten in het bos met blote voetjes. Het heeft hard geregend en er ligt overal modder. Ze schatert het uit, met soms een hoog gilletje, als ze met haar blote voeten door de modder loopt. Ik lach met haar mee en zeg: “Voel je hoe fijn het is om hier te zijn? Voel je de modder lekker tussen je tenen en om je voeten?” En ik voel hoe stevig ze staat. Verbonden met moeder aarde. Verbonden met haar lichaam. Verbonden met haar joy.
Ik vraag haar of mama nog iets voor haar kan doen en zie dan voor me dat mama een stapje achteruit zet. Zo van: ik ben nu klaar voor wat meer ruimte, mam! Stapje voor stapje. En ik voel dat ze spelenderwijs bekrachtigd mag worden in wie ze is. Volg haar maar. En laat haar lekker veel in en met de natuur zijn.
Ze zegt: “Ik durf nu echt te gaan ontdekken en per stapje groeit dan vanzelf mijn zelfvertrouwen en kom dan ook op mijn tempo wat losser van mama. Mama mag mij in vertrouwen volgen.”
Al wekenlang week ze niet van m´n zijde, hoorden we iedere ochtend: “ik wil niet naar school!” en spelen met andere kindjes moest per sé bij ons thuis.
Hoe anders is dat na de fluistering.
Een kus bij de voordeur van school. “Doei, mam! Je hoeft niet te zwaaien, hoor!” En een vriendinnetje die bij haar thuis wilde spelen. “Is goed!”
En het is ook zo bijzonder dat ze, ondanks dat ze de fluistering niet bewust heeft meegemaakt, ze toch dingen weet. Zo zei ik: “Voel je je wortels, schat?” Waarop ze zei: “Ja mama, het zijn er 3 en ze zijn turquoise, roze en doorzichtig.”
Een kindfluistering bij Irene is écht een aanrader.
Mag ik fluisteren?
Wat een eer!
Ik ontvang graag een e-mail van je via irene@ireneverwater.nl, waarin je kunt aangeven voor wie je een fluistering wil laten doen en wat je hulpvraag is. Je ontvangt van mij snel een reactie en we plannen samen de dag in voor de fluistering en de terugkoppeling.
De kosten voor een kindfluistering zijn € 250,- inclusief btw.
“Ik weet niet beter dan dat mijn zoon angsten heeft. Vooral ’s nachts. Hij ziet schimmen en energieën, en die maken hem bang.
Inmiddels begint hij in de puberteit te raken en is dat natuurlijk niet bevorderlijk voor het zelfvertrouwen. Liever wilt hij stoer zijn en stevig staan, op ieder moment van de dag/nacht.
Irene kwam langs toen ik voor mijzelf had besloten hier hulp bij te zoeken op spiritueel niveau. Het tot stand komen van de afspraak ging heel natuurlijk en de kick off was heel fijn. Irene heeft een hele fijne warme energie, waar ik vertrouwen voelde om dit mee aan te pakken.
Er kwam een hele mooie conclusie uit waaruit bleek dat ik meer voor mijn zoon kon doen dan ik dacht. Ze heeft mij tools gegeven hoe ik hem energetisch kan beschermen en dat geeft hem en mij een heel goed gevoel.
Dank je wel Irene. Je bent een topper! Spread your magic, je hebt een gave.”
Een jongen van 7 jaar
Kindfluisterfragment
Ik voel de blokkade in mijn keelgebied. Hij laat het me voelen doordat ik steeds zit te kuchen en het voelt alsof er iets in de weg zit, maar blijft zitten. Ik probeer het weg te slikken, maar het is te groot. Mijn stem is ook wat weggevallen waardoor ik meer moeite moet doen om me verstaanbaar te maken. En daarin voel ik de beweging: ik trek me wel terug. Ik ben er even niet. Ik voel tranen prikken achter mijn ogen en voel me klein. En dat er veel met me gebeurt, maar geen raad weet wat ik ermee moet doen. Ik hoor de gedachte: misschien hoort dit wel gewoon bij mij. Maar ik heb er wel last van.
Ik vertel hem dat wat hij voelt helemaal normaal is en helemaal niet gek. En dat papa en mama hem hierin heel graag willen helpen en ondersteunen. Ik zie een glimlach ontstaan van het idee dat hoe hij zich nu voelt niet langer meer hoeft en zegt: “Cool!” Ik voel een ontspannen zucht.
Dan vertelt hij: “Hoe ik soms tegen mama doe, wil ik helemaal niet, hoor. Maar het gebeurt gewoon. Alsof mama hetzelfde heeft als ik en dan wordt het een soort bom die ontploft. Ik zie ook wel dat mama worstelt. Ik voel dat vooral heel erg. Maar ik heb het nodig dat mama daarin voor zichzelf zorgt.
Terwijl ik healing geef aan zijn keelgebied, voel ik meteen de behoefte om hem te vertellen wat ik kom doen. “Lieverd, ik ben hier even, omdat mama mij gevraagd heeft om even met je mee te kijken. Omdat mama zorgt voor jou en ziet dat je worstelt. En ze is een beetje zoekende hoe ze jou daarin kan helpen. Ik voel dat je je al een tijdje niet zo lekker voelt in je keel en daar kom ik fijne energie naartoe brengen. Ik zie hem een beetje achterom kijken met ondeugende en nieuwsgierige ogen en draait zich dan weer om.
Ik voel dat mijn rug pijnlijk is. Pijntjes in m’n schouderblad rechts. Ik vraag of hij me daar wat over wil vertellen en op dat moment voel ik mezelf naar achteren gaan en voel ik de steun van de kast in m’n rug die achter mij staat. “Dit wil ik gewoon!” Hoor ik hem zeggen. Hangen, rusten, leunen in mama’s veilige armen kruipen. De armen die altijd zeggen: jongen, je mag helemaal zijn wie je bent en ik hou van je en ga nooit bij je weg.
Maar die armen voel ik nu even niet. Mama zegt het wel, hoor! Maar ik ben dan gewoon in de war. Omdat ik de woorden dan niet voel ofzo. Alsof mama er eigenlijk niet helemaal is. En mama is mijn anker, weet je. En nu voelt het een beetje alsof ik op een boot zit die maar meegevoerd wordt door de golven. Ik voel daarin dat hij steeds voelt alsof dingen hem overkomen waar hij geen invloed op heeft. Of dat hij dingen voelt, die hij nog niet snapt. En dat voelt onveilig. “Mama, het zou mij erg helpen als je dit kunt zien bij mij en kunt erkennen. En dat jij zorgt voor mij. Dat jij mijn anker bent.”
Ik zie dan de leunbeweging die hij wilde maken, veranderen naar het beeld waarin zijn moeder dat doet. Alsof hij wil zeggen: maar dan heeft eerst mama dit nodig om te ervaren. Dit te leren. Dat het veilig en goed is om te leunen. En dat ze van zichzelf gaat houden. En stukken die haar daar nog van weerhouden, maar aankijken.
En op dat moment voel ik te zeggen: “Kijk nou jongen. Wat een mooi cadeau je aan mama geeft. Jij laat mama dit inzien. Jij spiegelt mama, zodat mama dit van zichzelf mag ontdekken. En die rol is misschien niet heel leuk om te hebben, maar zie je wel hoe mooi het is, wat nu in beweging komt? Hij ontvangt dit helemaal.
Ik voel dat ik mijn keel wil rekken en ik stretch. En voel meer ruimte ontstaan in mijn keelgebied. Ik voel de ontspanning. De opluchting.
EEN (VEEL) TE VROEG GEBOREN JONGEN
Kindfluisterfragment
Ik sluit mijn ogen en maak contact met het kereltje. Ik zie hem liggen in zijn couveuse. Wat een moppie. En wat is hij nog klein. Ik voel meteen dat hij gerustgesteld mag worden. En vanuit mijn oermoeder energie begin ik intuïtief te vertellen.
“Hey lieverd, welkom op aarde! Wat een onrustige start heb je gemaakt en wat vind ik dat vervelend voor je. Je bent wat vroeg geboren, waardoor je even in het ziekenhuis moet blijven. Daar zorgen ze dat je straks als een sterke beer mee naar huis kan. Met je lieve papa en mama die zoveel van jou houden. En zich zo verheugd hebben op jouw komst. Het allerliefst zijn ze continu bij je, maar de regels van het ziekenhuis laten dat niet toe. Daarom kom ik nu een beetje helpen en plaats ik een heerlijk coconnetje om je heen met allemaal papa en mama liefde erin. Dan kun je ze in energie lekker bij je voelen, totdat ze weer echt bij je zijn. En dat is altijd weer snel.” Ik voel dat mijn handen warm worden en zie dat het coconnetje zich vult. “Voel je het, jongen? Heerlijk, hè?” Waar het eerst onrustig voelde, voel ik nu een diepe ontspanning en ik hoor mezelf diep zuchten en gapen. Voor mij het teken dat het gelukt is. “Heb een mooi leven, lieverd!” En met een big smile op m’n gezicht open ik mijn ogen. Wauw. Wat is dit toch mooi om te doen.
Mag ik fluisteren?
Wat een eer!
Ik ontvang graag een e-mail van je via irene@ireneverwater.nl, waarin je kunt aangeven voor wie je een fluistering wil laten doen en wat je hulpvraag is. Je ontvangt van mij snel een reactie en we plannen samen de dag in voor de fluistering en de terugkoppeling.
De kosten voor een kindfluistering zijn € 250,- inclusief btw.